مهار هر نوع ويروس با دام‌هاي ويروسي
تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۷۸۱۴۵
خبرگزاری آریا-پوسته‌های ساخته شده از DNA و روکش شده با شاخک‌های مولکولی چسبنده می‌توانند ده‌ها نوع ویروس مختلف را به دام بی‌اندازد، این ساختار‌ها مانع از آلوده کردن سلول‌ها می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری آریا، یکی از اعضای تیم فنی دانشگاه مونیخ که این پوسته‌ها را تولید کرده، گفت: تعداد کمی از دارو‌های موجود در برابر ویروس‌های متعدد فعال هستند، بنابراین این نانولوله‌ها ممکن است یک روش جایگزین برای توسعه عوامل ضد ویروسی با طیف گسترده باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی گفت: این ساختار‌ها به‌طور بالقوه می‌توانند ویروس‌های جدیدی را که هیچگونه درمان شناخته شده‌ای ندارند، مانند یک بیماری همه‌گیر در آینده، به دام اندازند. ما چیزی در کشوی میز خود خواهیم داشت که می‌توانیم به راحتی از آن استفاده کنیم، قبل از اینکه ویروس جدید به‌طور گسترده‌ای گسترش یابد.
این تیم با استفاده از روشی به نام اریگامی DNA، این پوسته‌ها را ساختند. این فناوری شامل تازدن یک رشته از DNA ساخته شده در آزمایشگاه و تبدیل آن به شکلی از پیش تعیین شده با استفاده از توالی پایه ژنتیکی است. در این مورد، یک رشته بلند از DNA با استفاده از صد‌ها رشته کوتاه DNA که توالی‌های مکمل دارند، تغییر شکل داده و به صورت ساختاری مثلثی در می‌آید. محققان این مثلث‌ها را در نیمه پوسته‌های باز با حفره‌های 40-150 نانومتری اسمبل کردند. فضای داخلی هر نانوشل رشته‌های آویزان از جنس DNA دارد که می‌تواند با مولکول‌های اتصال‌دهنده به ویروس تزئین شود.
این تیم پیش از این نانولوله‌های DNA را با آنتی‌بادی‌هایی که می‌تواند ویروس‌ها را به دست آورد و از آلوده کردن سلول‌ها جلوگیری کند، تزئین کرده بود. استفاده از آنتی‌بادی‌ها اشکالاتی دارد. هر آنتی‌بادی به طور معمول فقط یک نوع ویروس را گیر می‌اندازد و جهش‌ها می‌توانند ویروس‌ها را قادر به فرار از آنتی‌بادی کنند.
محققان اکنون آنتی‌بادی‌های مشتقات سولفات هپار را در این ساختار قرار دادند، زنجیره‌ای از قند‌ها که در سطوح سلول پستانداران یافت می‌شود که بسیاری از ویروس‌ها قبل از آلوده شدن سلول‌ها به آن می‌چسبند. این تیم با استفاده از DNAهای مکمل، هر بخش مثلثی از یک نانوشل را با 18 واحد سولفات هپاران در کنار هم قرار داد.
این ساختار‌ها با استفاده از پوسته‌ای با اندازه مناسب، می‌توانند ویروس‌ها را از ده‌ها خانواده مختلف از جمله دنگو، فلج اطفال و SARS-COV-2 به هم متصل کنند. هنگامی که محققان تعداد تقریباً معادل نانولوله‌ها و ذرات ویروس پاپیلوما انسانی را روی یک سطح ترکیب کردند، دیدند که پوسته‌ها می‌توانند بیش از 90 ٪ ذرات ویروس را جمع‌آوری کنند.
پژوهشگران به‌عنوان بخشی از کنسرسیوم اروپایی به نام Virofight، قصد دارند این نانولوله‌ها را در موش‌ها آزمایش کنند. محققان همچنین یک شرکت اسپین‌آف به نام کپسیتک (Capsitec) را برای توسعه این فناوری تأسیس کرده‌اند.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: ویروس نانولوله ها آنتی بادی پوسته ها ویروس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۷۸۱۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ویروس کرونا در بدن این مرد هلندی بیش از ۵۰ بار جهش داشت
مورد تاسف‌بار مرد هلندی که بیش از یک سال‌ونیم به کووید-۱۹ مبتلا بود، در گزارش جدیدی مستند شده است. این مورد با ۶۱۳ روز ابتلا، طولانی‌ترین عفونت کووید است که از آن اطلاع داریم. درواقع این عفونت به‌قدری طولانی بود که ویروس فرصت داشت تا در بدن این مرد به واریانت جدیدی تبدیل شود.
به گزارش خبرآنلاین، مرد ۷۲ ساله‌ی هلندی سابقه‌ی سلامتی پیچیده‌ای داشت. او قبلا برای درمان نوعی سرطان خون، پیوند سلول‌های بنیادی انجام داده بود؛ اما بعد‌ها سرطان دیگری به‌نام لنفوم بزرگ سلول بی منتشر (DLBL) در او تشخیص داده شد. این مرد در نتیجه‌ی دارو‌هایی که برای درمان بیماری خود مصرف می‌کرد به‌شدت دچار نقص سیستم ایمنی شد؛ به این معنی که مورد جدی ابتلا به کووید-۱۹ همیشه برای او به عنوان خطری بالقوه به‌شمار می‌رفت.
مرد هلندی در فوریه‌ی ۲۰۲۲ به کووید مبتلا شد و با ترکیبی از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و استروئید‌ها تحت درمان قرار گرفت؛ اما متاسفانه دارو‌ها اثر نکردند و عفونت او ماندگار شد. اگرچه این مرد پیش از ابتلا به بیماری چندین دوز واکسن کووید دریافت کرده بود، هیچ شواهدی مبنی‌بر پاسخ آنتی‌بادی در بدن او مشاهده نشد.
بیمار برای بیش‌از ۶۰۰ روز آلوده به ویروس باقی ماند و مجبور شد چندین‌بار در بیمارستان بستری شود؛ اما خیلی زود و تنها ۲۱ روز پس از نخستین درمان، علائم جهش ویروس در او مشاهده شد. در ابتدا تعیین توالی نشان داد که ویروس در بدن مرد جهشی پیدا کرده که با سوتروویماب (یکی از دارو‌هایی که بیمار با آن تحت درمان قرار گرفته بود) مرتبط است.
ویروس در بدن بیمار بیش از ۵۰ بار جهش داشتتجزیهوتحلیلهای بیشتر ۲۷ سواب بینی جمع‌آوری‌شده بین فوریه‌ی ۲۰۲۲ تا سپتامبر ۲۰۲۳ حکایت از این داشت که ویروس در بدن این مرد بیش از ۵۰ بار جهش داشته است. برخی از این جهش‌ها در پروتئین اسپایک رخ داده بود؛ اتفاقی که نشان می‌دهد ویروس درحال سازگاری برای فرار از سیستم ایمنی بدن انسان است.
مشکلات سلامتی اساسی در مورد مرد هلندی به این معنی بود که سیستم ایمنی بدن او درواقع هرگز فرصتی برای پاکسازی ویروس نداشت. بستری‌شدن طولانی مدت در بیمارستان، همراه با نیاز به انجام اقدامات احتیاطی بیشتر برای جلوگیری از آلوده‌شدن دیگران، کیفیت زندگی مرد را تحت‌تاثیر قرار داده بود. به‌گفته‌ی تیم پزشکی، هیچ مدرکی وجود ندارد که واریانت جهش‌یافته در بدن این مرد، افراد دیگری را در جامعه آلوده کرده باشد.
بیمار در ماه اکتبر ۲۰۲۳ و در نتیجه‌ی عود بیماری زمینه‌ای خود از دنیا رفت. تاکنون هیچ موردی مشاهده نشده که تا این حد طولانی‌مدت دوام آورده باشد و از طرفی عفونت‌های پایدار پدیده‌ی شناخته‌شده‌ای هستند که با ویروس کرونای عامل کووید ۱۹ ارتباط دارند. برخی از تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که از هر ۱۰۰ عفونت، تنها سه مورد ممکن است بیش از یک ماه باقی بماند.
مشکل این است که هرچه ویروس به‌مدت طولانی‌تری در بدن انسان تکثیر شود و تکامل یابد، شانس بیشتری برای ایجاد جهش‌های فرار ایمنی وجود دارد. این یکی از تئوری‌های مطرح‌شده در مورد چگونگی پیدایش اومیکرون است. باید توجه داشت که هر گونه‌ی جهش‌یافته به واریانتی نگران‌کننده تبدیل نمی‌شود؛ اما همچنان مهم است که عفونت‌های مداوم تحت نظر قرار گیرند و بیمارانی که از قبل با سایر مسایل پزشکی درگیر بوده‌اند، بهترین مراقبت‌های ممکن را دریافت کنند.
نویسندگان مقاله در بیانیه‌ای می‌گویند: «مدت زمان عفونت کووید در مورد مرد هلندی بسیار زیاد بود؛ اما عفونت‌های طولانی‌مدت در بیماران دارای نقص ایمنی در مقایسه با عموم افراد جامعه شایع‌تر است. کار بیشتر تیم ما شامل توصیف گروهی از عفونت‌های طولانی‌مدت بین یک ماه تا دوسال در بیماران نقص ایمنی بستری در بیمارستان بود. بااین‌حال به‌طور کلی عفونت‌های طولانی‌مدت اتفاق نادری است؛ چراکه افراد دارای نقص ایمنی تنها درصد بسیار کمی از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند.»
مورد مرد هلندی در کنفرانس جهانی ESCMID ارائه خواهد شد.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است